Zostaw Molly Malone!

Kampania na rzecz ochrony pomnika Molly Malone

Kobieta, która prowadziła kampanię na rzecz traktowania posągu Molly Malone z większym szacunkiem, twierdzi, że Rada Miasta Dublina „poważnie rozważa” jej prośbę o podniesienie pomnika, aby trzymać go poza zasięgiem rąk.

Artystka Tilly Cripwell, która koncertuje w pobliżu pomnika, wezwała ludzi do wsparcia jej kampanii „Zostaw Molly Malone”, którą rozpoczęła w zeszłym roku.

Znany posąg, znajdujący się przed kościołem św. Andrzeja przy Suffolk Street w centrum Dublina, jest popularną atrakcją dla turystów z całego świata. Jednak z biegiem lat rozwinęła się tradycja, zgodnie z którą ludzie dotykają lub pocierają piersi posągu „na szczęście”, co w ostatnich latach stało się przedmiotem krytyki wielu osób.

Pierwotnie zamówiony przez Radę Miasta Dublina i stworzony przez irlandzką rzeźbiarkę Jeanne Rynhart w 1988 r., pomnik z brązu naturalnej wielkości przedstawia legendarną postać, która była tematem popularnej irlandzkiej piosenki ludowej, której najwcześniejsza opublikowana wersja pochodzi z końca XIX w. Piosenka „Molly Malone” (znana również pod tytułami „Cockles and Mussels” i „In Dublin’s Fair City”). Opowiada tragiczną historię pięknej, ubogiej kobiety z klasy robotniczej, która w dzień sprzedawała ryby, a w nocy pracowała jako prostytutka. Niestety, zgodnie z legendą, Molly zmarła młodo w wyniku gorączki lub choroby wenerycznej, w zależności od wersji legendy.

Rynharta przedstawiła Molly trzymającą taczkę, na której znajdują się trzy puste kosze. Ma na sobie sukienkę w chłopskim stylu, odsłaniającą lewe ramię, a także dekolt. Jednak postać nie wydaje się być szczęśliwa, jej oczy patrzą w dal, wydaje się być głęboko zamyślona.

Posąg został pierwotnie umieszczony na Grafton Street, ale w lipcu 2014 r. został przeniesiony do obecnej lokalizacji w centrum miasta na Suffolk Street przed Dublińskim Biurem Informacji Turystycznej.

Biust posągu (który stał się błyszczący i odbarwiony z powodu niezliczonych osób dotykających go codziennie przez lata) został trzykrotnie pokryty farbą w ostatnich latach, nie jako akt wandalizmu, ale raczej jako akt protestu przeciwko obmacywaniu.

We wrześniu 2023 r. fraza „PLEASE DON’T” została namalowana wielkimi zielonymi literami nad dekoltem Molly. Pod frazą napisano „TY”, skrót oznaczający „dziękuję” (thank you). Osoba odpowiedzialna za to nigdy nie została zidentyfikowana.

Cytowana w artykule opublikowanym w „Irish Independent” na początku tego miesiąca, Cripwell powiedziała, że odbyła „owocne spotkania” z Radą Miasta Dublina, aby omówić pomysły na to, jak posąg może być bardziej szanowany – i lepiej chroniony.

Jej sugestie dotyczące rozwiązania tej kwestii obejmują podniesienie posągu na wysokość podobną do większości innych znanych posągów w Dublinie, przywrócenie pierwotnego koloru piersiom Molly, a także pamiątkową tablicę wyjaśniającą historię i dziedzictwo posągu: – Większość ludzi dotyka jej cycków na szczęście, to mizoginiczna tradycja.

Codziennie przechodzę obok pomnika Oscara Wilde’a na Merrion Square. Nie widzę, aby ludzi pocierali jego krocze na szczęście – argumentowała Cripwell.

Czyniąc dalszą analogię, odnosząc się do posągu Dawida Leonarda Da Vinci (który znajduje się we Florencji we Włoszech), Cripwell powiedziała: – Gdybyś miał go obmacywać, ludzie uważaliby to za niestosowne i obraźliwe. Ale kiedy to samo dzieje się z Molly Malone, nawet nie zastanawiają się dwa razy. (…) Widzę mężczyzn i kobiety dotykających posągu Molly Malone, a ich dzieci patrzą na nich. Jaki to daje przykład? Dlaczego jest to częścią irlandzkiej kultury?.

Rzecznik Rady Miasta Dublina potwierdził: – Mieliśmy spotkanie z Tilly Cripwell na jej prośbę kilka miesięcy temu. (…) Omówiliśmy jej pomysły na rozwiązanie problemów związanych ze statuą Molly Malone, w tym podniesienie cokołu, aby statua znajdowała się wyżej, oraz jej pomysł na oddolną kampanię informacyjną.

Na obecną chwilę przyszłość posągu została zwieszona w próżni. Musimy poczekać na oficjalną decyzję miasta.

KZ

FOTO: Molly Malone przy Suffolk Street w Dublinie (2022), Wikipedia, Marek Śliwecki, domena publiczna, CC By-Sa 4.0