Znaczenie starego kruka

Nieodłączny symbol Wikingów

Kruk u dawnych Celtów budził zachwyt. Podobno wynikało to z faktu, że te ptaki łączą się ze sobą w pary na całe życie. Są wierne i pomagają sobie nawzajem. Koegzystują z rasą ludzką od tysięcy lat – zjadają z otoczenia człowieka padlinę, nadgniłe owoce i szkodliwe owady.

Kojarzone ze śmiercią

W wielu wierzeniach mieszkańców Starego Kontynentu, starsze osobniki kojarzono ze śmiercią. Wynika to z faktu, że kruki podróżowały za maszerującym wojskiem i żywiły się ciałami zmarłych żołnierzy. Znane były też przypadki zjadania przez kruki wisielców. Do chwili obecnej, znane jest średniowieczne powiedzenie „paść kruki”, oznaczające wieszanie ludzi. Celtowe uważali zatem te ptaki za pośredników pomiędzy życiem i śmiercią.

Na skrzydłach kruka

Słowianie wierzyli, że dusze zmarłych przybywały na ziemię jesienią na grzbietach kruków. Celtowie zaś byli przeświadczeni, że na skrzydłach kruków zmarli przenoszą się z miejsca na miejsce. Ponadto, wierzono, że ptaki te miały moc wróżenia i przepowiadania przyszłości. Celtowie obserwowali kruki i wróżyli z ich zachowania. Na Wyspach Brytyjskich, Brytowie i Celtowie wierzyli, że ptaki te miały być nowym wcieleniem zamordowanych ludzi. Jednakże, celtyccy Druidzi uważali kruka za złego proroka nieszczęść. Grecy natomiast sądzili, że ten ptak jest pośrednikiem między ludźmi a bogiem Apollem.

W Dublinie

Gdy w irlandzkim Dublinie zamieszkali Wikingowie, „zarazili” oni swoimi wierzeniami mieszkające tam ludy celtyckie. Zatem Wikingowie i Celtowie wierzyli, że kruki są symbolem wojny, mądrości i… poezji. Były oczami i uszami Odyna, boga Wikingów, donosiły mu o wszystkim, co działo się w świecie ludzi. Dlatego kruki były często przedstawiane w celtyckiej sztuce i literaturze jako symbole mądrości, proroczej wiedzy i magii.

Warto też podkreślić, że…

Stary kruk był przez Celtów uważany za przewodnika między światem ludzkim, a duchowym. Symbolizował mądrość, tajemniczość i ponadnaturalną siłę płynącą ze świata magii. Często by kojarzony ze śmiercią lub nadchodzącymi, niekoniecznie dobrymi, zmianami. Mimo to, Celtowie zawsze szanowali tego ptaka, bojąc się jego potęgi i mocy.

Druidzi wróżąc, często dekorowali się w biżuterię symbolizującą postać kruka. Uważali bowiem, że ptaki te w tajemniczy sposób wpłyną na ich zdolność przepowiadania trafnej przyszłości. Kobiety celtyckie lubiły takowe bransolety, a na rękojeści miecza i na pasie spinającym tunikę męską nierzadko można było zobaczyć symbol kruka.

Ewa Michałowska -Walkiewicz