Walentynki Literackie w Biblary

Dziś zanurzymy się w atmosferę niezwykłych Walentynek Literackich, które odbyły się 18 lutego 2024 r. w Polskiej Bibliotece Biblary w Inchicore. To cykliczne wydarzenie jest owocem zaangażowania Julity Jaroszuk-Narkowicz – propagatorki muzyki, sztuki i poezji przy wsparciu Kate Rajba-Godeanu, Łukasza Pietruchy oraz patronów medialnych: Radio Cenzura, Hello Irlandia, Nasza Gazeta w Irlandii, Pepe Tv.

To wyjątkowe spotkanie jest dedykowane miłośnikom literatury, poezji i sztuki słowa. Sala została przystrojona czerwonymi sercami, różami, delikatnymi światłami, rzeźbami oraz pracami uzdolnionych malarzy artystów. Całe wydarzenie było zorganizowane w formie otwartej sceny, na której wiersze uczestników konkursu zaprezentowali Livi Joanna i Piotr Leszczyński. Były to ambitne liryki, ukazujące różne oblicza miłości.

Warto podkreślić, że uczestnicy mieli okazję do rozmowy z hrabią Jarosławem Potockim, który na stałe mieszka w Irlandii. Hrabia Potocki jest niezwykle barwną postacią, autorem książek, poetą, a także filmowcem, przy czym warto zauważyć, że jego umiejętności to jedynie ułamek jego wielostronnych talentów.

Spotkanie walentynkowe uświetnił również występ polonijnego zespołu „Dzikie Jagody”, który świetnie wpisał się w klimat wydarzenia. Współorganizatorka Julita Jaroszuk-Narkowicz to także wokalistka zespołu Dream River, którego występ uwieńczył wydarzenie.

„Najpiękniejsze Wiersze Miłosne: Zwycięzcy i Wyróżnienia”

Konkurs na najpiękniejszy wiersz miłosny w VIII edycji Walentynek Literackich zajęli:

1 miejsce: „Podzielność”

2 miejsce: Joanna Livi „Jaśminowa Samba”

3 miejsce: Magdalena Góralska ”Tatuaż”

Wyróżnienia:

Grzegorz Wawrzyński „Opowieść tysiąca i jednej chwili”

Ilona Haładzińska „Moje ciało”

Kalina Kubas (15 lat) „Motyl”

Serdecznie Gratulujemy!

Agnieszka Dujka, radiocenzura.pl

FOTO: Agnieszka Dujka, radiocenzura.pl

I miejsce

„Podzielność”

odkąd

coś zaczęło się w twojej wyobraźni

a skończyło w mojej

odległość serca

do serca jest już niezmienna

raz w życiu zakwita

i nigdy nie przestaje

wygląda tak zwyczajnie

a rodzi wszystkie maje

i sztylety stycznia

z godnością przyjmuje

bo to co mam jest wtedy

wszystkim

gdy jest również

twoje

Livi Joanna II miejsce

„Jaśminowa samba”

A tymczasem siedzę

pod dębem

Pirenejów obraz zachwyca

Terkoczący traktor

I jego winnica

powietrze falujące

ciepłem

leniwie

historie przeróżne

przez skórę

przemyca

a w mej glowie miedze

z winogron lata wino

zapach jaśminu

w ciele jego słodycz

płatkiem jego leże

godzę się na wszystko

co tworzy ignorancje i trygier winy ..

odnajduje lustra ich sa puste już

historie i ludzie

słowa

słowa

kody głowy blablaniny

otulam je kocem z powietrza tkaniny

i leżę z jaśminem w objęciach

i siedze pod debem

traktorowym mruczandem ignorancji kurz zanika

bo nie ma blablaniny juz

tylko jaśmninowa samba

.. ciepłym powietrzem.. tańczy wśród róż..

i leżę z jaśminem w objęciach

i siedzę pod debem ..

już błogo już..

Magdalena Góralska III miejsce

„Tatuaż”

zatańcz ze mną

na brzegu dnia

gdzie nie znajdzie nas

ni śmierć ni czas

rozpłyńmy się we mgle

gdzie godziny

nie rozbijają szyb

gdzie dywanem z mchu i łez

przywita nas świt

twój obraz jak tatuaż

wyryty na sercu

wypalony kaskadą gwiazd

chwyć moją dłoń

zaczekajmy

aż wszystko w pył się obróci

i zniknie nam

z oczu

świat

Wyróżnienia:

Grzegorz Wawrzyński

„Opowieść tysiąca i jednej chwili”

Tysiąc chwil

przemyciłaś

przez granicę

mojej strony lustra

Zapaliłaś

tysiąc świec

niejasnego

irracjonalnego jutra

Dziś rozsądku

ciskasz

tysiąc ostrzy

by bez chwil

tysiąca

świat był wreszcie

prostszy

Jeśli jesteś

kostką lodu

w ciepłej dłoni

i przeciekasz mi przez palce

– zimnym draniem będąc

strużki czasu mrozić

czy ogniem rozpaczy

suszyć resztki wilgoci?

____________________

a po niej tylko

na peryferiach

miłości antymateria

Ilona Haładzińska

„moje ciało”

moje ciało

zastygłe

w bezruchu

czeka

serce mu mówi

on przyjdzie

drżącymi dłońmi

uśpione budzić

oślepłymi

zachwytem

oczami

wchodzić w każde

wgłębienie

nabrzmiewam

pulsując

pragnieniem

twojego ciepła

twoje ciało

nade mną

we mnie

rozkosz

w łuk wygięta

Kalina Kubaś

„Motyl”

Miłość jest jak motyl

Unoszący się w promieniach słońca

Drażniący skrzydełkami moje serce

Och, jak “łaskawie” i “litościwie”

Drażni mnie tym, co nieosiągalne

Drażni bezsennymi nocami i bólem

Nauczyłam się trzymać z dala

Choćby nie wiem jak wołała