W dziejach Irlandii nie brakowało wybitnych postaci, a w historii politycznej, społecznej i kulturalnej – słynnych skandali. W większości dotyczyły mężczyzn. Zachowała się jednak opowieść o kobiecie, której życie powinno zostać przerobione na scenariusz filmu lub serialu. Jej biografia, pełna sukcesów, jest jednocześnie świadectwem tego, jak bezduszni i rozpustni byli mężczyźni w dawnym społeczeństwie irlandzkim.
Peg Plunkett, bo to o niej mowa, urodziła się w hr. Westmeath ok. 1727 r. Jej ojciec był zamożnym właścicielem ziemskim. Mimo dostatku, wygody i bezpieczeństwa zapewnionych przez majątek, życie Plunkettów nie należało do idealnych.
Rodzice Peg byli kuzynostwem. Jej matka urodziła w sumie 22 dzieci, jednak tylko ośmioro z nich, w tym Peg, przeżyło. Po śmierci matki, ojciec Peg pozostawił opiekę nad domem rodzinnym jej bratu Christopherowi. Wszystko wskazuje na to, że życie z bratem pod jednym dachem nie należało do łatwych i Peg zdecydowała się opuścić hr. Westmeath w poszukiwaniu lepszego jutra w Dublinie.
W Dublinie nastoletnia Peg zaszła w ciążę – ojciec dziecka wspierał ją finansowo, dopóki ono nie umarło. Było to pierwsze z szóstki dzieci Peg, które nie dożyły okresu dorastania. Porzucona przez partnera, pozbawiona źródła dochodu, kobieta w końcu poznała mężczyznę o nazwisku Leeson, za którego nie wyszła za mąż, ale przyjęła jego nazwisko. Plunkett nigdy nie ujawniła jego pełnej tożsamości, ale uważa się, że był to arystokrata – Joseph Leeson, 2. hrabia Milltown.
Jej życie poszło w innym kierunku, gdy Plunkett wraz ze swoją przyjaciółką Sally Hayes rozpoczęły działalność gospodarczą, otwierając pierwszy dom publiczny zlokalizowany przy Drogheda Street w Dublinie.
Biznes prosperował i przyciągał ekskluzywną klientelę. Plunkett zyskała nawet sławę po incydencie, w wyniku którego okradziono jej dom płatnej miłości. Plunkett pozwała przywódcę gangu złodziei do sądu i…wygrała!
Przywódca osławionego gangu, znanego jako „Pinking Dindies”, nazywał się Richard Crosbie. Dindies byli grupą młodych ludzi z wyższych sfer, którzy nosili miecze i rabowali ludzi. Znani byli także z czerpania zarobków z prostytutek i burdeli. Co ciekawe, przez wiele lat robili to bezkarnie, być może ze względu na swój status społeczny.
Crosbie został skazany i osadzony w więzieniu za atak na Plunkett, która była wówczas w ciąży, co spowodowało poronienie. Mówiono nawet, że Crosbiemu mógł zostać postawiony zarzut morderstwa.
Przy kilku innych okazjach Plunkett pozywała do sądu inne osoby, które ośmielały się ją oszukiwać lub okraść. Mówiono, że cieszy się lokalnym wsparciem i ma się dobrze, ponieważ jej biznes przyciągał klientów również pobliskim firmom.
Plunkett jako właścicielka burdelu w końcu zdecydowała się przejść na emeryturę, ale musiała spłacić dług, który narastał, bo jej zamożni klienci nie płacili przez lata. Kiedy odmówili jej zapłaty, Peg nawet na pewien czas trafiła do więzienia dla dłużników.
Postanowiła sama zebrać fundusze i zemścić się na wielu ludziach, którzy ją oszukali. Zdecydowała się napisać i opublikować swoje wspomnienia, w których wymieniała i zawstydzała wielu „szanowanych” dżentelmenów dublińskiej społeczności, będących przez lata klientami jej domów rozpusty, opowiadając wiele historii o ich spotkaniach – wszystko to okrasiła pikantnymi szczegółami.
Przed śmiercią w 1797 r. Peg Plunkett opublikowała 2 tomy wspomnień. To pozwoliło jej spłacić długi. Pracowała nad trzecim tomem, ale zmarła przed jego ukończeniem.
Jej oryginalne wspomnienia zostały ponownie opublikowane w nowej redakcji w 1995 r., w trzech tomach pt.: „Wspomnienia pani Leeson w 3 tomach”, („The Memoirs of Mrs Leeson in Three Volumes”), które w dalszym ciągu można kupić w księgarniach.
RB
FOTO: Miss Peg Plunkett (1727-1797) aka Leeson, autor nieznany, Wikipedia, domena publiczna
Redakcja portalu informuje:
Wszelkie prawa (w tym autora i wydawcy) zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów zabronione.