Szybki Internet w całej Irlandii do 2020

Już wkrótce „niesamowicie szybki” Internet będzie w każdym irlandzkim domu, w nawet najbardziej odludnych zakątkach Zielonej Wyspy. Tak przynajmniej zapowiada rząd – zgodnie z jego obietnicami miałoby to się stać najpóźniej w ciągu 6 lat.

Ministerstwo Komunikacji opublikowało nową mapę Rządowego Planu Szerokopasmowego Internetu. Szerokopasmowy Internet ufundowany przez rząd miałby być dostępny dla ponad 2,3 mln gospodarstw domowych, w tym dla ponad 700 tys. mieszkańców irlandzkich wsi.

Jak zaznacza minister komunikacji Alex White, rządowy broadband miałby osiągać prędkość co najmniej 30 megabitów na sekundę.  Koszt tego ambitnego przedsięwzięcia szacowany jest na kwotę od 355 mln do 512 mln euro.

Zapytany o tak długi czas wdrażania projektu minister odpowiada: – Całe to przedsięwzięcie jest niezwykle złożone technologicznie. Wychodzimy z założenia, że tak skomplikowany projekt lepiej realizować powoli i dokładnie, a nie w pośpiechu. Taki może narobić bowiem więcej szkody niż pożytku.

Jak zaznacza minister, to właśnie wsie i miasteczka, w których często trudno o dostęp do sieci, przyjmą tę inwestycję z „największą radością”. – W 2020 każde gospodarstwo domowe będzie miało szybki Internet – mówi z dumą White.

Zgodnie z danymi podanymi przez Central Statistics Office (CSO), najczęstszą aktywnością irlandzkich użytkowników Internetu jest wysyłanie maili (85 proc.). Lubimy również korzystać z portali społecznościowych (63 proc.) oraz usług bankowości internetowej (60 proc.). Ponadto ponad  1/3 użytkowników Sieci przechowuje swoje pliki na różnego rodzaju internetowych dyskach i tzw. chmurach pamięci.

Surfując po Internecie lubimy również robić w nim zakupy. Najczęściej kupujemy wycieczki (31 proc.), bilety na koncerty i przedstawienia (30 proc.) oraz zakwaterowanie wakacyjne (29 proc.).

Jednocześnie, według danych z raportu CSO, w 2014 roku 18 proc. gospodarstw domowych  w Irlandii nie miało dostępu do Internetu. Osoby niekorzystające z Sieci najczęściej twierdziły, że nie jest im potrzebna (42 proc.) oraz że nie posiadają wystarczających umiejętności wymaganych do jej obsługi (39 proc.).