Wykonywanie tatuażu to nic innego, jak modyfikowanie własnego ciała. Polega ono na wprowadzeniu kolorowego tuszu do warstwy skóry właściwej, tak aby dokonać tam zmiany barwy naturalnego pigmentu. Jak podają nam stare źródła historyczne, Celtowie wprost uwielbiali w ten sposób zmieniać swoje ciało.
W krajach zachodnich obliczono, że ponad kilkanaście procent ludzkiej populacji w dawnych czasach posiadało tatuaż. Najchętniej wykonywali go mężczyźni, dodając sobie tym samym animuszu i prestiżu w społeczeństwie, w którym żyli. Pierwotnie tatuaż wiązał się oczywiście z obrzędami religijnymi, kultywowanymi w danej społeczności. W kulturze celtyckiej na wykonanie takiego zdobienia ciała początkowo mogli pozwolić sobie tylko nieliczni wojownicy lub starsi plemienia, posiadający znaczący status społeczny.
Jak wiemy, takowe ozdoby skórne były dla Celtów szczególnie powszechne, gdy ich plemiona zostały zdominowane przez Wikingów. Wikingowie nagminnie zdobili swoje ciała tatuażami. Najczęściej dokonywali tego po zdobyciu jakiegoś miasta, rozbiciu wojsk wroga lub wybraniu wodza. Jak zatem widzimy, Celtowie w pewnym stopniu przejęli wykonywanie sobie tatuażu od wspomnianych plemion przybyłych na ich teren z północy.
Celtyckie kobiety, które długo nie mogły zajść w ciążę, a potem rodziły długo oczekiwane dziecko, zdobiły swoje ciało tatuażem dziękczynnym. Swojemu dziecku wykonywały natomiast tatuaż delikatny i misterny tuż nad pępkiem. Znaczył on oddanie dziecka na wychowanie Druidom, którzy w społeczeństwie celtyckim stanowili kastę kapłanów.
Aby szczególnie uczcić boga Dagdę, uważanego za najpotężniejszego boga, Celtowie wykonywali sobie na bokach od strony serca symbole krzyży i pętli celtyckich. Były one symbolami szczególnego oddania wspomnianemu bogu. Kobiety celtyckie, ku czci boga Dagdy, wykonywały sobie na udach tatuaże nawiązujące do bukietów kwiatów. Również i w tym wypadku oznaczało to ich szczególne poświęcenie dla tego właśnie bóstwa.
Najchętniej tatuowali swoje ciało mężczyźni. Często dodawali sobie tym tatuażem animuszu i chęci do prowadzenia walki. Kobiece tatuaże często miały charakter dziękczynny i przebłagalny. Był on wykonywany podczas magicznych rytuałów mających na przykład przynieść danej osobie zdrowie lub uwolnić ją od opresji złego ducha. Tatuaż był wykonywany z polecenia Druidów, którzy nadawali wspomnianemu rysunkowi magiczną moc.
Ewa Michałowska-Walkiewicz
Redakcja portalu informuje:
Wszelkie prawa (w tym autora i wydawcy) zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów zabronione.