Kiedy decydujemy się na wspólne życie i wszystko układa się najlepiej, nie rozważamy i nie kalkulujemy co niesie za sobą życie w związku małżeńskim a co nam daje życie w konkubinacie. W obliczu dramatu, kiedy związek ulega rozkładowi, bo albo jeden z partnerów odchodzi lub ginie, a ty i wasze dzieci byliście na jego utrzymaniu a dodatkowo partner nie był jeszcze rozwiedziony, kiedy zdecydowaliście się na wspólne życie, wtedy pojawiają się problemy w wyegzekwowaniu swoich praw. Zatem myślcie zawczasu.
Związki małżeńskie i związki partnerskie (Civil Partnership) a konkubinat
Wszystko jest jasne, kiedy jesteś lub byłeś w związku małżeńskim lub w związku partnerskim (Civil Partnership), wtedy masz prawo zwrócić się do sądu o alimenty od współmałżonka / partnera cywilnego w celu pokrycia własnych wydatków. Jeśli żyjesz z kimś w konkubinacie – nie masz takiego prawa, chyba, że spełniasz kryteria kwalifikujące do programu rekompensaty dla konkubentów (Redress Scheme for Cohabiting Couples). Podstawowe warunki są następujące: twój partner nie był w związku małżeńskim, żyjąc z tobą, wasze wspólne pożycie musi trwać co najmniej 5 lat lub 2 lata, jeżeli macie wspólne dzieci. Będziesz musiał wykazać również, że byłeś lub jesteś zależny finansowo od swojego partnera. Możesz ubiegać się wtedy o alimenty w ciągu 2 lat od zakończenia związku, jeżeli nie wszedłeś w nowy związek, a w przypadku śmierci partnera – w ciągu 6 miesięcy.
Dzieci
Pary małżeńskie i partnerzy cywilni są prawnie zobowiązani do utrzymania swoich dzieci w oparciu o swoje dochody. Obowiązki alimentacyjne po separacji sądowej, rozwodzie lub rozwiązaniu związku są ustalane przez sądy.
Jeśli miałeś dziecko poza małżeństwem i nie możesz dojść do porozumienia z partnerem w sprawie alimentów, możesz wystąpić do sądu o nakazanie drugiemu rodzicowi zapłaty alimentów. W większości przypadków taki wniosek składa rodzic sprawujący główną opiekę nad dzieckiem.
Jeśli sąd uzna, że rodzic dziecka nie zapewnił dziecku alimentów, może nakazać rodzicowi dokonywanie regularnych świadczeń alimentacyjnych na rzecz dziecka lub nakazać rodzicowi zapłacenie kwoty ryczałtu.
Zgodnie z ustawą Family Law (Maintenance of Spouses and Children) Act 1976 i późniejszymi jej zmianami Children and Family Relationships Act 2015, konkubent, który sprawuje stałą opiekę nad wspólnym dzieckiem ponosi odpowiedzialność finansową wobec dziecka. Ten zapis pozwala sądowi nakazać konkubentowi płacenie alimentów na utrzymanie dziecka poniżej 18 roku życia, pozostającego na utrzymaniu drugiego rodzica lub wówczas kiedy dziecko ma ukończone 18 lat i jest w wieku poniżej 23 lat, ale nadal uczy się w pełnym wymiarze godzin lub cierpi na upośledzenie umysłowe lub fizyczne w takim stopniu, w jakim nie jest w stanie się utrzymać.
Sąd podejmując decyzję o wydaniu nakazu alimentacyjnego wobec dziecka, bierze pod uwagę dochód, zdolność zarobkową, majątek i inne zasoby finansowe obu stron, również sytuację, czy którakolwiek ze stron ma inne obowiązki finansowe, takie jak utrzymanie małżonka lub inne dzieci na utrzymaniu.
Dzieci rodziców, którzy nie są małżeństwem, mogą być poddani badaniom na udowodnienie ojcostwa w celu uzyskania uprawnień do utrzymania lub dziedziczenia. Nie jest to konieczne, jeśli ojciec uznaje ojcostwo lub jest wymieniony jako ojciec dziecka w akcie urodzenia dziecka.
Pomoc socjalna i ulga podtkowa
Samotny rodzic ma prawo ubiegać się o pomoc socjalną, taką jak: One-Parent Family Payment, dla rodzica, który wychowuje dziecko bez alimentów partnera, rentę rodzinną, płacona w oparciu o składki PRSI – Widow’s, Widower’s or Surviving Civil Partner’s (Contributory) Pension oraz ulgę podatkową (tax credit) dla samotnego rodzica: Single Person Child Carer Credit.
Opracowanie: „Nasz Głos” na podstawie materiałów Citizen Information”
Redakcja portalu informuje:
Wszelkie prawa (w tym autora i wydawcy) zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów zabronione.