W drugim kwartale 2024 r. gospodarstwom domowym doręczono ponad 4 tysiące nakazów eksmisji. W ponad połowie przypadków powodem opuszczenia lokalu była decyzja wynajmującego o sprzedaży nieruchomości.
Residential Tenancies Board opublikowała w czwartek 18 lipca nowe dane dotyczące nakazów eksmisji doręczonych w Irlandii od kwietnia do końca czerwca. Liczby wskazują na naruszenie obowiązków najemcy (18 proc.) oraz chęć wprowadzenia się przez wynajmującego lub członka jego rodziny do nieruchomości zajmowanej przez najemcę (16 proc.).
Wynajmujący jest również uprawniony do wydania nakazu eksmisji w przypadku, gdy chce odnowić lub wyremontować nieruchomość.
Minimalny okres wypowiedzenia, jaki wynajmujący musi dać najemcy od daty wydania nakazu eksmisji, zależy od tego, jak długo najemca mieszkał w danej nieruchomości. Wynosi od minimum 90 dni w przypadku najmu trwającego 6 miesięcy lub krócej; 152 dni w przypadku najmu trwającego od sześciu miesięcy do roku; oraz 180 dni w przypadku najmu trwającego od roku do siedmiu lat.
Odkąd rząd zniósł „zakaz eksmisji bez winy” pod koniec marca 2023 r., który został wdrożony podczas pandemii jako środek tymczasowy, według danych RTB wydano ok. 23 tysięcy nakazów eksmisji.
Od początku 2024 r. do końca czerwca łączna liczba wyniosła niecałe 9 tysięcy nakazów eksmisji.
Jednakże RTB podkreśliło, że dane raportu nie odnoszą się bezpośrednio do 9 tysięcy osób lub rodzin, ale do liczby wydanych nakazów eksmisji.
W raporcie stwierdzono m. in., że można otrzymać jedno powiadomienie o wypowiedzeniu umowy, które dotyczy wielu najemców w ramach jednej umowy najmu, lub można otrzymać osobne powiadomienia o wypowiedzeniu dla każdego najemcy.
Cztery miasta, w których wydano największą liczbę nakazów eksmisji w tym okresie, to: Dublin z 1 658 (41,4 proc.), Cork z 445 (11 proc.), Galway z 270 (6,7 proc.) i Limerick z 189 (4,7 proc.).
Tymczasem, rząd nie wykazał żadnej inicjatywy przywrócenia zakazu eksmisji bez winy, pomimo danych z Departamentu Mieszkalnictwa, który podał liczbę eksmisji bez winy jako przyczynę wielu przypadków rodzin, które stały się bezdomne po eksmisji i nie były w stanie znaleźć alternatywnego zakwaterowania – często z powodów finansowych.
W 2024 r. w Irlandii odnotowano rekordową liczbę osób, które stały się bezdomne, mimo że wiele z nich jest zatrudnionych i nie cierpi z powodu uzależnienia od alkoholu lub narkotyków.
Najnowsze oficjalne dane rządowe przypadające na maj 2024 r. pokazują znowu rekordową liczbę 14 159 osób bezdomnych w całej Republice. Obejmuje to 2 051 rodzin i 4 316 dzieci.
RTB poinformowało również, że w drugim kwartale tego roku otrzymało 2595 wniosków do działu rozstrzygania sporów.
Trzema głównymi powodami wniesienia sprawy były zaległości czynszowe najemcy (28 proc. przypadków); naruszenie obowiązków wynajmującego (18 proc.); oraz spory dotyczące ważności zawiadomienia o eksmisji (17 proc.)
Aby powiadomienie o eksmisji i rozwiązaniu umowy było ważne, musi mieć formę pisemną w postaci wydrukowanego dokumentu. Powiadomienie ustne, e-mail lub wiadomość tekstowa NIE są ważne w świetle prawa.
Zawiadomienie może zostać dostarczone najemcy na wiele sposobów. Obejmują one następujące sposoby: dostarczone osobiście; pozostawienie pod adresem, pod którym najemca zwykle zamieszkuje; pocztą (nie ma specjalnego wymogu dla przesyłek poleconych); poprzez pozostawienie np. przy drzwiach mieszkania, w którym mieszka najemca.
Zgodnie z obowiązującym prawem, wynajmujący musi również przesłać kopię wypowiedzenia do Residential Tenancies Board (RTB) w tym samym dniu, w którym wypowiedzenie zostało wydane najemcy.
Jeśli otrzymasz wypowiedzenie i uważasz, że jest ono nieważne z określonego powodu, masz prawo je podważyć. Jeśli nie masz pewności, możesz skontaktować się z RTB lub organizacją charytatywną Threshold w celu uzyskania pomocy za pośrednictwem ich strony internetowej threshold.ie, aby wysłać wiadomość e-mail lub zarezerwować rozmowę wideo z doradcą lub zadzwonić pod numer 1 800 454 454.
BB
Redakcja portalu informuje:
Wszelkie prawa (w tym autora i wydawcy) zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów zabronione.