Irlandia to dziwny kraj. Wyliczono, że więcej osób mówi tu po polsku niż po irlandzku. Teraz okazuje się, że Polacy są też często lepsi w nauce języka irlandzkiego…
Język irlandzki jest w podstawówkach przedmiotem obowiązkowym. Stąd każde polskie dziecko uczy się go w tutejszej szkole. Martyna wygrała nawet olimpiadę z języka irlandzkiego zorganizowaną przez szkołę SEN w Dublinie.
– To trudny język, ale uczę się go od 6 lat – opowiada dwunastoletnia zwyciężczyni. Codziennie przeznacza na niego godzinę w szkole. W domu pomaga jej w nauce starszy brat.
– Nie jestem w stanie zrozumieć nawet słowa, gdy rozmawiają po irlandzku – dodaje Agnieszka Matys, mama Martyny.
W podobnej sytuacji są też inni rodzice.
– Jeśli dzieci nie chcą, żebyśmy zrozumieli co mówią, to rozmawiają ze sobą po irlandzku – zapewnia Iwona Mrozowska, matka Adama i Izy. Dzieci też posiadły już podstawy tego języka, a wiedzą, że rodzice rozumieją po polsku i angielsku.
Nauczyciele również potwierdzają, że młodym Polakom częściej idzie lepiej w nauce irlandzkiego niż ich irlandzkim kolegom.
– Bardzo szybko chwytają podstawy – mówi Seamus O’Sullivan nauczający tego przedmiotu. Gramatycznie irlandzki bowiem bardziej przypomina język polski. Też jest liczba mnoga czy odmiana przez przypadki. Dla dzieci władających tylko angielskim, gdzie gramatyka jest znacznie prostsza, zasady te to abstrakcja.
– Może dlatego Polacy tak łatwo uczą się irlandzkiego? – zastanawia się Iwona Mrozowska.
Chcesz pracować w policji? Ucz się irlandzkiego
Język irlandzki, Gaeilge to język z grupy języków celtyckich. W 2011 około 1,77 miliona anglojęzycznych mieszkańców Irlandii zadeklarowało, że posiada jakąkolwiek znajomość swojego języka narodowego, wyniesioną głównie ze szkolnych lekcji. Na co dzień jako języka narodowego i ojczystego używa ok. 77 tys. osób, zaś liczba osób deklarujących używanie języka rzadziej niż codziennie wynosi ponad 700 tysięcy. Historia języka irlandzkiego sięga 2500 lat. Język irlandzki jawił się jeszcze w połowie XIX wieku jako język ubogich warstw społecznych, co w połączeniu z negatywnym nastawieniem kleru katolickiego, przyczyniło się do jego dalszego odwrotu na rzecz języka angielskiego. Dopiero pod koniec XIX i na początku XX wieku język irlandzki wrócił do łask. Obecnie władze irlandzkie dążą do upowszechnienia języka irlandzkiego. W 2003 roku przyjęto w ustawę o oficjalnym języku, na mocy której ustalono, że wszystkie obiekty geograficzne w Irlandii muszą posiadać nazwy irlandzkie (proces ich nadawania ma zakończyć się w 2013 roku). Nazwy te mogą pojawiać się w oficjalnych dokumentach urzędowych (także angielskojęzycznych), a w przyszłości nazwy angielskie mogą być pomijane na urzędowych mapach topograficznych i znakach drogowych. Od 1 stycznia 2007 roku język irlandzki jest także jednym z 23 oficjalnych języków Unii Europejskiej.
Jednak bardzo niewielka część społeczeństwa irlandzkiego używa języka irlandzkiego na co dzień. Dopiero w ostatnich kilku latach irlandzcy politycy zaczęli wdrażać programy na rzecz zachowania i rozwoju języka irlandzkiego. Zaliczenie testu ze znajomości języka irlandzkiego konieczne jest m.in. przy ubieganiu się o pracę w policji, szkole, czy przy egzaminach wstępnych na część uniwersytetów (w Dublinie i Galway). 19 grudnia 2006 rząd irlandzki przyjął 13-punktową strategię, która ma w ciągu 20 lat uczynić Irlandię krajem całkowicie dwujęzycznym.
Redakcja portalu informuje:
Wszelkie prawa (w tym autora i wydawcy) zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów zabronione.