Michael D. Higgins IX prezydentem Irlandii.
Do soboty trwało liczenie głosów z czwartkowych wyborów. W końcu ogłoszono: Michael D. Higgins został dziewiątym prezydentem Irlandii. Zagłosowało na niego 1 007 104 Irlandczyków.
Przewaga nad następnym kandydatem, wyniosła 121 222 głosów. Higgins wygrał w 35 z 43 okręgów wyborczych. Już pierwsze przecieki do międzynarodowych gazet, zbulwersowały Irlandczyków: wybrano „podstarzałego poetę”, prezydenta o elfim wyglądzie” pisały najpoważniejsze międzynarodowe tytuły. Faktem jest, że nowy prezydent Irlandii wyróżniał się na plakatach. Niewysoki, z łysiną, rozanielomym spojrzeniem i długimi lokami wokół głowy zwracał na siebie uwagę. W dodatku w czasie kampanii nie ukrywał: tak, paliłem i zaciągałem się – nawiązywał do deklaracji byłego prezydenta Billa Clintona.
Był jedynym kandydatem wystawionym przez partię, reszta starała się uzyskać mandat jako osoba niezależna. W końcu dla Irlandczyków prezydent, ma być po prostu najlepszym z obywateli. Realnej władzy nie ma, a na świecie trzeba reprezentować Zieloną Wyspę. W tym roku kampania była nazwana najbrudniejszą w historii kraju. Większości kandydatów wyciągnięto wszystkie brudy. Niezwykle popularny senator – gej David Norris najpierw musiał się tłumaczyć ze swojego związku z Izraelczykiem, który miał romans z nastoletnim chłopakiem z Palestyny. Później okazało się, że pobierał przez lata 2500 euro zasiłku dla niepełnosprawnych. Mimo, iż w tym czasie pracował jako senator na full time. Inni odpadli w maleńkich wojnach,. Dana Scallon pokłóciła się z rodziną, która wyciągnęła jej wszystkie brudy z dotychczasowego życia. Główny konkurent Higginsa, Sean Gallagher musiał się tłumaczyć z przynależności do poprzedniej partii rządzącej i zbierania dla niej datków. W dodatku na kilka dni przed ciszą wyborczą wyciekła informacja, że nie płacił on swoich rachunków w zgodzie z obowiązującym prawem. Mimo że zapewniał on, że to nieprawda, nie potrafił wytłumaczyć swoich transakcji i wielu Irlandczyków wycofało swoje poparcie.
A na Michaela D. Higginsa nie znaleziono nic. Urodził się on w 1941 roku w Limerick. 5-letni Michael D. Higgins zostali oddany na wychowanie do ciotki i wuja mieszkających w Newmarket-on-Fergus w hrabstwie Clare. W poszukiwaniu pracy przeniósł się do Galway. W wolnym czasie pisał poezję. W wieku 20 lat, rozpoczął naukę na National University of Ireland w Galway. Zdobył stypendium, a także był przewodniczącym rady studenckiej. Wtedy wstąpił też do Partii Pracy. W latach 1973-1977, z nominacji premiera Liama Cosgrave’a, sprawował mandat senatora. Dopiero w wyborach parlamentarnych w 1981 uzyskał po raz pierwszy mandat deputowanego do Dáil Éireann z okręgu Galway West, wcześniej nie udało mu się to trzykrotnie. Od 1982 do 1983 oraz od 1991 do 1992 pełnił funkcję burmistrza Galway. Dwukrotnie, od stycznia 1993 do listopada 1994 oraz od grudnia 1994 do czerwca 1997, zajmował stanowisko ministra sztuki, kultury. Jako minister doprowadził do powstania irlandzkojęzycznej telewizji TG4, powołania na nowo państwowego instytutu filmowego (Irish Film Board) oraz usunięcia kontrowersyjnych przepisów o cenzurze z ustawy medialnej. Na arenie międzynarodowej Higgins działał na rzecz praw człowieka i rozwoju.
Redakcja portalu informuje:
Wszelkie prawa (w tym autora i wydawcy) zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów zabronione.