Lekarze z Północy przenoszą się na Południe

Coraz więcej lekarzy z Irlandii Północnej opuszcza brytyjską Narodową Służbę Zdrowia (NHS), aby pracować w Republice z HSE. Są przyciągani lepszym wynagrodzeniem i warunkami pracy.

Cytowana w niedawnym artykule na rte.ie psychiatrka, która przeniosła się z Irlandii Północnej w 2018 r., aby praktykować w regionie Cavan/Monaghan, powiedziała, że żałuje, że nie przeprowadziła się tu wcześniej.

Lekarka powiedziała, że biurokracja, reżimowe struktury i „rozpadający się” system publicznej opieki zdrowotnej w Irlandii Północnej doprowadziły do jej decyzji o odejściu z pracy sześć lat temu. Teraz jest szczęśliwsza, pracując w Irlandii.

Choć pieniądze nie były czynnikiem motywującym w przypadku jej decyzji, przyznała, że jest teraz w lepszej sytuacji finansowej.

– Nawet przy znacznie wyższych stawkach podatkowych w Irlandii w porównaniu do Północy jestem w lepszej sytuacji finansowej co najmniej o 50 do 70 proc. miesięcznie niż gdybym pozostała lekarzem konsultantem pracującym dla NHS – powiedziała.

Ze względu na sposób rejestrowania danych, nie ma oficjalnych informacji dotyczących tego, ilu lekarzy z Północy przeniosło się do pracy w Irlandii, zarówno tymczasowo, jak i długoterminowo. Jednak statystyki z brytyjskiej General Medical Council (GMC) wydają się wskazywać, że liczba ta rośnie.

Wskazuje na to chociażby wzrost wniosków o tzw. Certificate of Good Standing (CGS), który jest dokumentem wymaganym od lekarzy z Wielkiej Brytanii do pracy w Republice. Dane pokazują, że liczba wniosków o CGS wzrosła z 507 w 2022 r. do 804 w ub. r., co stanowi wzrost o ponad 58 proc.

Ubieganie się o CGS nie potwierdza, że lekarz przeniósł się poza Wielką Brytanię, ale wskazuje, że podejmuje kroki w tym kierunku. Co więcej, złożenie wniosku o CGS nie ma wpływu na status licencji medycznej lekarza na wykonywanie zawodu w Wielkiej Brytanii.

Spośród 804 osób ubiegających się o CGS w 2023 r. 632 (prawie 79 proc.) pozostało zarejestrowanych do wykonywania zawodu w Wielkiej Brytanii.

Na początku tego roku Robin Swann, ówczesny Minister Zdrowia Irlandii Północnej, ostrzegł przed tym, co nazwał „załamaniem” systemu zdrowia publicznego, mówiąc, że „każda jego część jest w głębokim niebezpieczeństwie”.

Chociaż w ostatnich latach publiczna służba zdrowia w Wielkiej Brytanii i Irlandii znalazła się pod rosnącą presją, wielu ekspertów uważa system Irlandii Północnej za „zepsuty”. Istnieje wiele danych potwierdzających tę tezę.

Listy oczekujących NHS w Irlandii Północnej są najdłuższe w Wielkiej Brytanii, a liczba pacjentów oczekujących na wizyty wynosi obecnie ponad pół miliona osób. Dla porównania, populacja Irlandii Północnej wynosi 1,9 mln, co oznaczałoby, że ponad 26 proc. populacji znajduje się na jakiejś liście oczekujących na wizytę.

W porównaniu z Republiką, listy oczekujących na wizytę w Irlandii Północnej są dwukrotnie dłuższe. A jeśli chodzi o liczbę osób w Irlandii Północnej, które czekały ponad rok na wizytę, jest ona czterokrotnie dłuższa w porównaniu z Irlandią.

Północnoirlandzki Departament Zdrowia twierdzi, że ostatnie dane wskazują na zmniejszanie się liczby osób na listach oczekujących, ale przyznał, że utrzymująca się wysoka liczba jest nadal „niedopuszczalnie długa”.

Większa liczba osób na listach oczekujących na niezdiagnozowane i nieleczone problemy medyczne może skutkować rozwojem złożonych problemów zdrowotnych u większej liczby osób, co zostało wymienione jako czynnik przyczyniający się do przepełnienia szpitalnych oddziałów ratunkowych w Irlandii Północnej.

Deirdre Heenan, profesor polityki społecznej na Uniwersytecie Ulster, uważa, że problemy w służbie zdrowia wynikają z braku decyzji politycznych dotyczących wymaganej transformacji usług.

Cytowana w niedawnym artykule RTE, profesor Heenan powiedziała: – Myślę, że w tej chwili naprawdę znajdujemy się w punkcie krytycznym. Desperacko szukamy przywództwa, szczególnie w Irlandii Północnej, gdzie składaliśmy obietnice za obietnicami dotyczące rozwiązania systemu [opieki zdrowotnej]. Trudność polega na tym, że nasi politycy nieustannie mówią nam, że nie mamy pieniędzy. (…) Irlandia Północna, jako region Wielkiej Brytanii, wydaje więcej na mieszkańca niż jakikolwiek inny region, a mamy najgorsze wyniki, więc nie może tu chodzić tylko o pieniądze. (…) Myślę, że to, czego oczekujemy od naszych polityków, to przywództwo, odważne przywództwo”.

Tymczasem, wydaje się jasne, że obecny stan systemu opieki zdrowotnej w Irlandii Północnej jest kluczowym czynnikiem motywującym lekarzy do poszukiwania innych możliwości. Na szczęście dla wielu lekarzy z Północy są dostępne tuż obok, po sąsiedzku.

BB