Kryzys w szkolnictwie trwa

Prawie 5000 irlandzkich nauczycieli pracuje za granicą

Szkoły podstawowe i średnie w Irlandii nadal borykają się z poważnymi brakami kadrowymi. Mimo to, według oficjalnych szacunków prawie 5 tys. irlandzkich nauczycieli pracuje za granicą. Rzeczywista liczba może być wyższa.

Dane te zostały oszacowane na podstawie liczby osób, które są obecnie zarejestrowane jako nauczyciele w Irlandii, ale nie mają dowodów na dochód podlegający opodatkowaniu lub na wsparciu opieki społecznej oraz nie mieszkają już w Irlandii.

Władze oświatowe twierdzą jednak, że liczba ta stanowi mniej niż 4 proc. z ponad 123 tys. nauczycieli zarejestrowanych w Radzie Pedagogicznej (Teaching Council).

Według „Irish Times” w artykule opublikowanym na początku tego miesiąca, powołującego się na analizę rejestru Rady Pedagogicznej, łącznie 4 672 zarejestrowanych nauczycieli nie jest „aktywnych zawodowo” na terenie Irlandii, a zatem zakłada się, że mieszkają za granicą. Ok. 60 proc. tych nauczycieli jest w wieku 25-34 lat.

Jednakże ci nauczyciele nadal utrzymują swoją rejestrację w Radzie Pedagogicznej za roczną opłatą w wysokości 65 euro. Oznacza to, że zamierzają wrócić do nauczania w Irlandii w przyszłości.

Badanie, wykorzystujące dane uzyskane we wrześniu 2023 r., było wspólnym projektem Centralnego Urzędu Statystycznego oraz Departamentu Edukacji i Rady Nauczycieli.

Liczba nauczycieli za granicą prawdopodobnie wywoła ponowne apele do rządu, aby zrobił więcej celem zachęcenia nauczycieli do powrotu do kraju. Mógłby również wdrożyć politykę, która pomoże zapobiec przenoszeniu się nowych absolwentów ze specjalizacją nauczycielską za granicę.

Nie będzie to jednak łatwe zadanie. Pojawiły się głosy, że chroniczne niedobory kadrowe w szkołach w całym kraju oraz trudności, jakich wiele szkół doświadczyło w ostatnich latach, próbując obsadzić wakaty nauczycielskie, zostały skomplikowane przez trwający w Irlandii kryzys mieszkaniowy. W rezultacie wielu nauczycieli, szczególnie na obszarach miejskich, nie jest w stanie znaleźć odpowiedniego mieszkania, na które mogliby sobie pozwolić w ramach pensji nauczycielskiej, zwłaszcza w rejonie Dublina, gdzie czynsze są najwyższe w kraju, a mieszkań brakuje.

Inni nauczyciele muszą codziennie dojeżdżać do szkoły wiele kilometrów, co stanowi dla nich dodatkowy koszt.

Innym potencjalnym czynnikiem zniechęcającym irlandzkich nauczycieli, którzy rozważają powrót do Irlandii, jest kwestia otrzymania punktów za lata doświadczenia w nauczaniu za granicą, co wpłynęłoby na ich wynagrodzenie po powrocie.

Michael Gillespie, sekretarz generalny związku zawodowego nauczycieli Irlandii (Teachers’ Union of Ireland), powiedział, że istnieje pilna potrzeba uznania pracy irlandzkich nauczycieli powracających z takich miejsc, jak Dubaj czy Australia, poprzez „dodatkowe uznanie”, tzn. podwyżki płac w uznaniu ich wcześniejszego doświadczenia w nauczaniu.

Obecnie nauczyciele szkół średnich powracający ze stanowisk w prywatnych szkołach poza UE otrzymują najniższą stawkę wynagrodzeń nauczycieli w Irlandii, pomimo ich doświadczenia za granicą, niezależnie od czasu jego trwania, które nie jest brane pod uwagę do stażu ich pracy.

„Ci oddani profesjonaliści doskonalili swoje umiejętności w różnych środowiskach, zdobywając bogactwo wiedzy i międzynarodową perspektywę. Teraz, bardziej niż kiedykolwiek, musimy zlikwidować bariery i środki odstraszające, które uniemożliwiają im powrót do domu” – powiedział cytowany przez „Irish Times” Gillespie.

Według rzecznika Departamentu Edukacji, nauczyciele szkół podstawowych mogą kwalifikować się do „dodatkowego uznania” za pracę w szkole w kraju UE lub spoza UE.

Nauczyciele szkół średnich mogą kwalifikować się do tegoż uznania, jeśli wcześniej pracowali w szkole w kraju UE. Mogą również kwalifikować się za doświadczenie zdobyte w szkole finansowanej ze środków publicznych w kraju spoza UE, ale nie za pracę w szkole prywatnej w kraju spoza Unii.

AD