Jednorożec

Symbol siły ludów celtyckich

Jednorożce nazywane są w języku hebrajskim re’em (רְאֵם). Biblia wspomina je kilkukrotnie, nigdy nie tłumacząc jednak ich symboliki. Grecki przekład Pisma Świętego, „Septuaginta”, jednorożca nazywa Monokeros, a łacińska „Wulgata” – Unicornus. Każde z tych określeń podkreśla przyjazny charakter stworzenia.

Najstarsza wzmianka

Najwcześniejsza wzmianka o jednorogim koniu pochodzi od mędrca Ktezjasza (ok. 440 p.n.e. – ok. 380 p.n.e.), który opisywał je jako śnieżnobiałe zwierzę podobne do dzikich osłów azjatyckich, z jednym białym rogiem długim na łokieć. Arystoteles wspominał zaś jednorogich oryksach, czyli o koniach, które miały żyć na Kaukazie.

W wiekach średnich

Średniowiecze opisywało jednorożca jako konia wyposażonego w pojedynczy róg na środku czoła. Jednorożec zawsze poszukiwał pięknej dziewicy, aby mógł odpocząć na jej kolanach. Stworzenie to pojawia się także w opisach średniowiecznych marzeń o miłości dworskiej (tzw. courtly love). Trzynastowieczni francuscy pisarze, tacy jak Richard De Fournival i Tybald IV, twierdzili, że kobieta przyciągana jest do jej kochanka podobnie jak jednorożec do dziewicy.

Co na to Celtowie?

Celtowie byli rozmiłowani w jednorożcach. Według nich były stworzeniami nieśmiałymi, symbolizującymi czystość i niewinność. Potrafiły się jednak bronić zadając przeciwnikowi trafne ciosy. Według celtyckich opowieści, jednorożec jako jedyny miał odwagę atakować słonia i mógł jednym uderzeniem kopyta rozpłatać jego brzuch.

Duchy młodych kobiet

Druidzi sądzili, że w jednorożcach żyją duchy młodych kobiet, które w niewyjaśnionych okolicznościach straciły swoje życie. Dlatego też druidzi jako kapłani często wypatrywali w lasach i na dzikich polanach jednorożców, które zwabione ich magią i czarami, zbliżały się i nawet przemawiały ludzką mową, udzielając druidom stosownych rad.

Wybierając się do lasu

Młodzi Celtowie po zawarciu związku małżeńskiego wybierali się zawsze do lasu, aby tam wypatrywać jednorożca, który przyniósłby im szczęście. Wierzono także, że jednorożec, gdy ukaże się osobie chorej, przyczyni się do jej szybkiego wyzdrowienia. Z kolei noworodek, który ujrzał jednorożca, miał mieć zapewnioną głęboką duchowość, która pozwoliłaby mu stać się druidem.

Ewa Michałowska-Walkiewicz