Pani Marzena Ludwisiak uwielbia zbierać wszystkie przedmioty, które kojarzą się z Celtami lub z ich sztuką. Zbiera też cenne informacje na ich temat, którymi z przyjemnością podzieliła się z naszą redakcją.
Najstarsze celtyckie wyroby ceramiczne, datowane są na późny okres halsztacki. Zdobią je wielobarwne, geometryczne wzory wykonane rylcem, metodą stemplowania albo technikami malarskimi.
W okresie lateńskim przeważają naczynia siwe, zdobione wzorami złożonymi z krzywoliniowych kompozycji. Dekoracje inspirowane tymi wzorami cechuje fantazyjność motywu.
Celtyccy garncarze używali koła, a do gliny dodawali grafitu, zwiększając w ten sposób trwałość naczyń, jednocześnie nadając im specyficzny odcień.
Często stosowanym motywem zdobniczym na naczyniach celtyckich, jest tzw. wieczny węzeł, czyli innymi ciągła linia, bez początku i końca, splątana w misterny wzór.
Do rzadkich znalezisk należą wyroby zdobione scenami rytualnymi. Dlatego wyjątkową pozycję zajmuje kocioł z Gundestrup, znaleziony w 1891 roku w Danii.
Zbudowany ze srebra, powstał najprawdopodobniej w II wieku p.n.e. Naczynie to ozdobione jest płaskorzeźbą przedstawiającą ofiarę składaną Teutatesowi. Celtyckie wątki zdobnicze przetrwały do okresu wieków średnich, stanowiąc motywy zdobnicze w postaci splątanych linii.
W Polsce garncarstwo jest zawodem wykonywanym głównie przez mężczyzn. Ma ono bardzo bogatą i interesującą historię. W Polsce do niedawna wytwórczość garncarska miała duże znaczenie. Na przełomie XIX i XX wieku warsztaty garncarskie istniały w ponad 900 miejscowościach, zaś do lat 70. XX wieku czynnych było już niespełna 200 z nich.
Początkowo rozwój rzemiosła następował w znacznych skupiskach miejskich.
To właśnie tutaj garncarze tworzyli własne cechy, a warsztaty powstawały pojedynczo lub w zespołach (istniało nawet kilkadziesiąt pracowni w jednej miejscowości). Rozpad garn carstwa cechowego nastąpił w drugiej połowie XIX wieku, powszechne stały się bowiem naczynia produkcji przemysłowej, żelazne oraz blaszane. Od tego czasu głównym odbiorcą wyrobów garncarskich stała się ludność wiejska.
Ewa Michałowska-Walkiewicz
Redakcja portalu informuje:
Wszelkie prawa (w tym autora i wydawcy) zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów zabronione.