Nasza Gazeta w Irlandii Irlandczycy uciekają z Irlandii jak w XIX wieku, Polacy zaś wracają na wyspę - Portal Polonii w IrlandiiPortal Polonii w Irlandii

Irlandczycy uciekają z Irlandii jak w XIX wieku, Polacy zaś wracają na wyspę

Najnowsze statystyki urzędu statystycznego zaskoczyły wszystkich ekspertów. Irlandię każdego miesiąca opuszcza 3000 Irlandczyków. O dziwo, mimo głębokiego kryzysu przybywa też coraz więcej imigrantów.

Każdego dnia wyspę opuszcza 111 Irlandczyków. Miesięcznie jest ich ponad 3000. Nie mogą znaleźć pracy w ojczyźnie, więc szukają lepszego miejsca na ziemi. Ostatni raz tak wielką emigrację odnotowano w XIX wieku! Wtedy to kraj został dotknięty Wielkim Głodem i wyemigrowało prawie milion osób. Najczęściej wybierają oni kraje, w których mówi się po angielsku czyli Wielką Brytanię, Kanadę, USA, Australię lub Nową Zelandię. Przez 12 miesięcy do kwietnia, zarejestrowano aż 76 400 osób, które opuściły Zieloną Wyspę i zadeklarowały, że nie wrócą tu w najbliższym czasie. Ponad połowa wszystkich emigrujących to Irlandczycy, wyjechało ich więcej niż 40 000. To prawie dwukrotnie więcej niż w ciągu poprzednich 12 miesięcy, kiedy to wyjechało 27 000 osób z irlandzkimi paszportami. Zaraz za nimi są Rumuni i Bułgarzy. Najczęściej to młodzi, wykształceni ludzie w wieku od 15 do 44 lat.

W dodatku wszystko wskazuje na to, że statystyki są niekompletne. Tylko Australijczycy odnotowali, że w ostatnich 12 miesiącach, do ich kraju przyjechało około 30 000 Irlandczyków. I to nie licząc turystów, a tylko tych, którzy mieli pozwolenie na pracę.

Co wydaje się zaskakujące, to mimo kryzysu i ogromnego bezrobocia, Irlandia jest wciąż popularna wśród imigrantów. W ostatnim roku na wyspę przyjechało aż 42 300 osób z chęcią pozostania tutaj. Jeszcze rok wcześniej było ich tylko 30 800. Na razie wiadomo, że aż 9000 spośród nich przyjechało z krajów, które niedawno weszły do UE, a wśród nich największa jest Polska.

– Po 5 latach spędzonych w Irlandii w marcu postanowiłem wrócić do Polski, znaleźć dobrą pracę, kupić dom. Wytrzymałem tylko pół roku. Nie mogłem znaleźć wspólnego języka ze starymi znajomymi. Okazało się, że nie ma dla mnie takiej pracy, jaką sobie wymarzyłem. Stąd z dziewczyną postanowiliśmy wrócić do Irlandii – opowiada Mariusz Ponikowski.

 


Redakcja portalu informuje:
Wszelkie prawa (w tym autora i wydawcy) zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów zabronione.