Historia srebrnego kruszcu

Księżycowy metal

Srebro jest jednym z najwcześniej poznanych przez ludzkość metali, który od wieków ją fascynował. Przynosiło ono bogactwo swoim posiadaczom, ale bywało też przekleństwem. Król Jan III Sobieski nazwał srebro księżycowym metalem, ponieważ najpiękniej świeciło się ono w blasku nocnej luny.

Rola srebra

Odgrywa ono doniosłą rolę, gdyż od tysięcy lat było jednym z mierników zamożności człowieka. Piękny srebrny przedmiot znaleziono już w grobowcu kultury   chaldejskiej (ok. 4000 lat przed Chrystusem). Srebrne ozdoby należą jednak do wyjątków w grobowcach władców Egiptu. W Starym Testamencie znajduje się też zapis określający bogactwo Abrahama, który mówi, że posiadał on wielkie ilości srebra. Egipcjanie, Fenicjanie i mieszkańcy Kartaginy wydobywali srebronośne rudy w Azji Mniejszej i Afryce. Po odkryciu Ameryki zrabowano z niej olbrzymie ilości srebra, które przywieziono na Stary Kontynent.

Przy obrocie handlowym

Do obrotu handlowego dostały się wówczas tak wielkie ilości tego szlachetnego metalu, że spowodowało to zaprzestanie używania srebra jako podkładu kruszcowego dla bitych pieniędzy. Następstwem tej sytuacji była katastrofalna obniżka ceny srebra.

Srebro a kultura celtycka

O tym, jak zaawansowana była sztuka wytwarzania przez Celtów ozdób ze srebra, dowiadujemy się głównie z celtyckich kurhanów, w których dzisiejsi archeolodzy znajdują bogato dekorowane naczynia, ozdobione srebrem rogi, wozy, kociołki, miecze i biżuterię. W grobowcach znaleźć można, prawdziwe srebrne rękodzielnicze arcydzieła dawnych Celtów. Na pierwszy rzut oka w celtyckiej biżuterii kusi przede wszystkim bogata ornamentyka.

Warto jednak pamiętać, że w kulturze Celtów to właśnie maleńkie elementy miały największą magiczną moc, którą aktywować mogło odpowiednie ich noszenie jako biżuterii. Wierzono bowiem na przykład, że kiedy osoba posiadająca pierścień Claddagh założy go na prawą dłoń, z sercem odwróconym w kierunku ciała będzie to oznaczało, że posiada partnera i inni nie powinni się taką osobą interesować. Kiedy serce na pierścieniu zostanie skierowane na zewnątrz będzie to przekaz, że posiadacz pierścienia szuka miłości.

Srebrem przyozdabiano często miecze wojowników, jak i też posągi celtyckich bóstw. Ze srebra wykonywano też magiczne drzewko szczęścia, którego listki symbolizowały członków rodziny. Tyle było na tym drzewku liści, jak liczna była dana rodzina.

Srebru przypisywano również moc uzdrawiania wielu chorób. Miało przeciwdziałać przedwczesnemu starzeniu, osłabiać ludzką nadpobudliwość, a przede wszystkim wyciszać troski.

Ewa Michałowska -Walkiewicz