Harfa celtycka

Jednym z najstarszych instrumentów muzycznych Szkocji i Irlandii jest harfa. Harfa celtycka, to wykonany z łyka drewnianego instrument strunowy, na którym grano utwory ludowe, między X a XIX wiekiem. Jest ona symbolem narodowym Szmaragdowej Wyspy. Podobno, gdy słuchano jej gry, unosiły się w powietrzu małe elfy, które symbolizowały szczęście w całej okolicy. Aby zatem tego szczęścia zawsze było w obfitości, chętnie grano na wspomnianym instrumencie muzycznym.

W dobie współczesnej

Do czasów dzisiejszych zachowało się 18 instrumentów, które posiadają od 29 do 45+7 metalowych strun. Struny te oczywiście, wykonane są z mosiężnego drutu. Na harfie takiej grano, trzymając ją na lewym ramieniu i używając długich paznokci do uderzania w nie. Bardzo cennym aspektem są też wyćwiczone opuszki palców, do wyciszania długiego wybrzmienia. Podobno podczas odpowiedniej gry, gdy nad okolicą unosiły się tańczące elfy, słońce niekiedy zachodziło za chmury, aby w spokoju mogło i ono rozkoszować się ukochanym dźwiękiem.
…leć mój dźwięku ukochany, posłuchamy cię wokoło
z harfy starej dla nas grany, zatańczymy wraz wesoło….

Aby ją uwiecznić

Harfa o wszelkich cechach metalowo-strunowej harfy celtyckiej, jest bardzo często przedstawiana na rozmaitych płaskorzeźbach z X wieku. Jak podają nam starodruki historyczne, ostatnim odnotowanym harfiarzem był Patrick Murney, który wyjaśniał strojenie harfy Jamesowi Laverty w 1882 roku. Odrodzenie harfy celtyckiej zainspirowane zostało działaniami takich osób jak Alan Stivell, a także Ann Heymann. Często organizowane są i teraz koncerty na dwie lub trzy harfy, a które zrzeszają wiele zainteresowanych taką grą osób.

Porcelanowe elfiki

Na wielu koncertach harfowych, są wyeksponowane porcelanowe Elfy, które tylko podtrzymują starą legendę, jak to należy kochać staroirlandzką muzykę.
…Mały Elfie tańcz wokoło, niech cie niesie wiatr cichutki
twoje życie drży gdy słyszysz, harfy ton co koi smutki…

EWA MICHAŁOWSKA – WALKIEWICZ

Foto: Harfa – The medieval ‘Queen Mary harp’ (Clàrsach na Banrìgh Màiri) preserved in the National Museum of Scotland, Edinburgh, David Monniaux – Own work, CC BY-SA 3.0,  Elfiki – archiwum autora.