Dożywotni bezrobotni w Irlandii. Rekordziści zbliżają się do wieku emerytalnego

Czy wszyscy beneficjenci zasiłków dla bezrobotnych to darmozjady? Jakkolwiek takie stwierdzenie byłoby niesprawiedliwą przesadą, wśród zasiłkobiorców nie brakuje osób, które nie przepracowały w swoim życiu ani jednego dnia. Jak pokazuje „Herald.ie”, jest ich całkiem niemało.

Dla niektórych z nas pobieranie zasiłków dla bezrobotnych jest jedną z większych podłości, jakich można dopuścić się wobec społeczeństwa. Wiele osób postrzega osoby bezrobotne jako leni, którym absolutnie nie chce się wziąć do roboty – w końcu gdyby trochę postarali, znaleźliby normalną pracę, nie okradając państwa.

Takie postrzeganie zasiłkobiorców jest oczywiście skrajnie uproszczone – utrata pracy bądź długa niemożność jej znalezienia absolutnie nie muszą wynikać ze złej woli. Zwłaszcza w czasach kryzysu, kiedy zaczęliśmy tracić ją na potęgę.

Jako że rzeczywistość nie jest czarno-biała, warto przypomnieć, że nie każdy pobierający zasiłki dla bezrobotnych jest skory do zasilenia irlandzkiej populacji pracujących. Co więcej, nie brakuje świadczeniobiorców, którzy pobierając zasiłki ani razu nie stawili się w pracy w ciągu całego swojego życia.

Dobitnie pokazują to dane Ministerstwa Ochrony Społecznej przytoczone przez „Herald.ie”. Spośród nieco ponad 316,9 tys. osób pobierających Jobseeker’s Benefit aż 14 proc. z nich nigdy w życiu nie było zatrudnionych. Daje to liczbę 44,3 tys. irlandzkich „dożywotnich bezrobotnych”.

W przypadku osób młodych można zakładać, że po prostu nie udało im się wejść na rynek pracy i wciąż szukają zatrudnienia. Nie brakuje jednak „weteranów” tkwiących w długotrwałym bezrobociu – wśród wspomnianych 44 tysięcy prawie jedną trzecią stanowią osoby w wieku 35 lat i powyżej. Z pewnością część z nich ma już dzieci, którym prawdopodobnie zaszczepi podobny sposób podejścia do (nie)pracowania.

Nie brakuje także wiecznych bezrobotnych o naprawdę długim stażu – nieco ponad 2,6 tys. mieszkańców Irlandii, którzy nigdy nie pracowali, są w wieku od 60 do 65 lat. Można spokojnie założyć, że na progu emerytury raczej nie będą próbowali znaleźć zatrudnienia. Tego typu styl życia z pewnością nie zasługuje na poklask.

Przemysław Zgudka

Zdjęcie: Freepik