Civil Partnership – związek partnerski

Civil Partnership zasadniczo odnosi się tylko do związków osób tej samej płci, które zareje-strowały swój związek w irlandzkim urzędzie stanu cywilnego (Registry Office) przed listopadem 2015 roku. Po wejściu w życie ustawy o Marriage Act 2015 16 listopada 2015 roku, nie można już zarejestrować związku partnerskiego w Irlandii.

A od 16 maja 2016 roku Civil Partnership zarejestrowane za granicą również nie są uznawane. Zarejestrowane pary mogą ubiegać się albo o zawarcie małżeństwa, albo dalej pozostać w obecnym związku, który na gruncie prawnym jest wciąż respektowany. Jeśli zdecydujesz się zawrzeć związek małżeński, twój związek partnerski zostaje automatycznie rozwiązany.

Ustawowy program rejestracji związków partnerskich dla par osób tej samej płci został wprowadzony w styczniu 2011 roku na mocy ustawy Civil Partnership and Certain Rights and Obligations of Cohabitants Act 2010. Ustawa określiła wzajemne prawa i obowiązki partnerów cywilnych. Są one zasadniczo takie same jak w przypadku par małżeńskich. Partnerzy cywilni są traktowani w taki sam sposób jak małżeństwa w ramach kodeksów podatkowych i pomocy społecznej.

Oboje partnerzy mają odpowiedzialność cywilną wobec drugiego partnera. Partner cywilny może ubiegać się o przymusowe umieszczenie chorego psychicznie partnera w zakładzie psychiatrycznym pod warunkiem, że strony nie są oni w separacji oraz wnioskodawca nie był przedmiotem wniosku Domestic Violence Acts. Partner cywilny musi zostać poinformowany o zarejestrowaniu stałego pełnomocnictwa, może wystąpić do sądu o rozstrzygnięcie sporu majątkowego, może również przejąć najem mieszkania po śmierci swojego partnera.

Kiedy związek partnerski się rozpada, partnerzy cywilni mogą zdecydować się na nieformalną separację. Separacja jest prawnie wiążącą umową określającą prawa i obowiązki wobec siebie każdej ze stron. Warunki umowy są zwykle osiągane w drodze mediacji lub negocjacji za pośrednictwem prawników. Sądy mogą również rozwiązać związki partnerskie w podobny sposób jak przy rozwodzie. Aby wydać orzeczenie o rozwiązaniu związku partnerskiego, partnerzy cywilni muszą mieszkać osobno przez 2 z 3 ostatnich lat.

Family Law Act 2019 zawiera definicję „mieszkania osobno”. Wyjaśnia, że partnerzy cywilni, którzy mieszkają w tym samym domu, są uważani za mieszkających osobno, jeśli nie żyją razem jako para w „zażyłym” i „zaangażowanym” związku. Ustawa mówi również, że związek nie przestaje być związkiem zażyłym tylko dlatego, że nie ma już charakteru seksualnego.

Nakazy, takie jak nakaz ochrony, nakaz alimentacyjny czy nakaz wyrównania emerytury mogą być wydawane w toku postępowania sądowego o rozwiązanie związków partnerskich w taki sam sposób, jak przy orzeczeniach separacji i rozwodów.

Zgodnie z ustawodawstwem rozwodowym byli małżonkowie nadal mają prawo do zwracania się do sądów o nakazy alimentacyjne i majątkowe, o ile nie zwarli ponownego związku małżeńskiego.

Opracowanie: „Nasz Głos” na podstawie materiałów Citizens Information i Welfare.