Błękit celtycki: kolor boskości i witalności

Druidzi od zawsze uważali błękit za kolor bogów. By zatem wybłagać u nich wszelkie łaski, ubierali się oni właśnie w szaty o takim kolorze. Podczas wszelkich obrzędów i rytuałów w rękach trzymali błękitne kamienie. Wielu mistrzów pióra, architektów i rzeźbiarzy do swojej pracy wdziewało niebiesko-błękitne stroje, by kolor ten zapewnił im natchnienie i przychylność losu.

Psychologia kolorów jest niezależna od kulturowych korzeni ludzi, na których oddziałuje dany kolor. Kolor niebieski i pochodne barwy uspokajają, wzmacniając poczucie równowagi i harmonii niezależnie od tego, jaki charakter ma związana z tym kolorem osoba. Druidzi, obracając w ręku kamień koloru błękitnego, składali swoim bogom podziękowania, za wszelkie dobro, jakie od nich otrzymali. Ponoć gdy Druidzi chcieli uprosić swoich bogów o kolejne łaski, obracali w swoich rękach więcej niebieskich kamieni, które, jak wierzono, zwiększają moc wiążącą ich z panteonem bóstw celtyckich.

Druidzi od zawsze wiedzieli, że błękitne kamienie, jak na przykład lapis lazuli, posiadają magiczne właściwości oraz leczniczą moc. Używając zatem wspomnianego kamienia Druidzi potrafili leczyć wszelkie przeziębienia, bóle gardła czy nawet stany chorobowe dotykające układu pokarmowego.

Wykonując swoje rytuały z użyciem tego kamienia wpływali oni na dobrostan całej wioski, mając na względzie w szczególności zdrowie gospodarzy i ich zwierząt. Warto odnotować, że nawet w dobie współczesnej w wielu sanatoriach wykonuje się szereg zabiegów leczniczych z udziałem kamieni w odpowiednich barwach.

Ludzie przepadający za kolorem błękitnym są wyposażeni w cechy takie jak: spostrzegawczość, duża wyobraźnia, analityczność, twórczość oraz, przede wszystkim, sprawiedliwość. Ponadto w szczególności lubują się oni w malarstwie, muzyce i literaturze. Osoby gustujące w błękicie cechuje także niezwykła przenikliwość i praktyczne podejście w rozwiązywaniu problemów.

Osoby lubiące kolor błękitny można spotkać praktycznie wszędzie. Lubią oni tworzyć rzeczy, które przydają się ogółowi, czerpiąc z tego korzyści materialne i niematerialne.

Ewa Michałowska- Walkiewicz