Nasza Gazeta w Irlandii Biel celtycka - Portal Polonii w IrlandiiPortal Polonii w Irlandii

Biel celtycka

Magiczny kolor pojednania

Stare, celtyckie opowieści od zarania dziejów rozbudzały ludzką ciekawość i wyobraźnię. Celtowie, jak nam wiadomo, wierzyli, że wszystkie istniejące na świecie kolory mają swojego dobrego lub złego ducha. Ich wyobraźnia opierała się na magii kolorów.

Pomysł boga rzemiosła

Gry, które miały na celu umilenie czasu ludom celtyckim, według ich wierzeń, były błogosławione przez boga rzemiosła Lugh. Syn tego boga, noszący imię Cu, był uwielbianym przez Celtów herosem. Był mistrzem wszelkich rozgrywek i gier celtyckich. Podobno uwielbiał kolor biały. Z tego powodu wszyscy gracze ubierali się w białe szaty, przynoszące szczęście i szczególne błogosławieństwo wspomnianego herosa.

Gra w kości

Przed laty celtyccy Druidzi rzucali kości, aby tym sposobem wywróżyć komuś pomyślną lub też mniej pomyślną wróżbę. Z biegiem czasu, rzucanie kośćmi nie było już tylko zajęciem wróżbiarskim, a popularną rozrywką. Kości Celtowie farbowali na biało wierząc, że kolor ten przyniesie im szczęście.

Awen celtycki

Awenem nazywano zesłany przez celtyckich bogów dar interpretacji wróżbiarskiej. Szczególny awen musiał zaistnieć wśród graczy, chcących sobie umilić wolny czas i zinterpretować ewentualny ruch przeciwnika. Czarno-białe kości w sposób szczególny upodobał sobie celtycki bóg zaświatów. Był bardzo surowym bogiem, który polował w swej podziemnej krainie z pomocą białych ogarów. Wszystko musiało mu się kłaniać, a następnie nasłuchiwać jego proroczego słowa. Gdy przechadzał się po ziemi, rzucał wszędzie białe kości, co ludzie odbierali jaką dobrą wróżbę.

Cu Roi celtycki piwowar

Cu Roi, znany przez Celtów jako niezwykły miłośnik chmielowego trunku, uwielbiał grać w kości. Rzucał nimi tylko wtedy, gdy sobie wcześniej popił. Jak wierzyli pradawni Celtowie, to właśnie od niego wzięły się wszelkie pijaństwa, które ściśle wiązały się z uwielbianymi przez Celtów kościanymi grami. On również ubierał się na biało, ponieważ odbijające się w jego szatach słońce podkreślało jego niezwykłość w celtyckim świecie magii, białego koloru i gier.

Ewa Michałowska-Walkiewicz


Redakcja portalu informuje:
Wszelkie prawa (w tym autora i wydawcy) zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów zabronione.