Muzyka, nawet utwory popowe, mogą często być inspirowane bolesnymi i tragicznymi wydarzeniami. Ale piosenka disco z przesłaniem politycznym? Wydaje się to nie do pomyślenia. Jednak późną jesienią 1977 r. piosenka opowiadająca o przemocy i zawirowaniach politycznych w Irlandii Północnej, nagrana w Niemczech przez grupę eurodisco składającą się z piosenkarzy pochodzenia karaibskiego, stała się hitem nie tylko w Republice, ale na całym świecie.
Utwór, o którym mowa, to „Belfast” grupy Boney M., którego producentem był Frank Farian, a tak naprawdę Franz Reuther, niemiecki muzyk i producent muzyczny. Jego tematem jest wyjątkowo burzliwy okres w historii Irlandii, który Irlandczycy nazywają „Kłopotami”. Wikipedia delikatnie opisuje go jako: etnonacjonalistyczny konflikt w Irlandii Północnej, który trwał ok. 30 lat od późnych lat 60. do tzw. porozumienia wielkopiątkowego zawartego w 1998 r.
Podczas trwającego trzy dekady konfliktu wiele osób zginęło i zostało rannych, a jeszcze więcej zdecydowało się opuścić Irlandię Północną, często wraz z całą rodziną, aby uciec przed niebezpieczeństwem i przemocą.
Słowa utworu „Belfast”, które napisali wspólnie niemieccy autorzy tekstów: Drafi Deutscher i Joe Menke, oraz angielski tekściarz James Robert Bilsbury, opisują miasto podzielone według wyznania mieszkańców na dzielnice z przewagą katolików w zachodniej części miasta i przeważnie protestanckie we wschodniej części miasta.
Deutscher napisał tę piosenkę dla piosenkarki Boney M., Marcii Barrett, gdy ta na początku lat 70. występowała jeszcze jako artystka solowa. Z braku własnego materiału, podczas występu Boney M. na żywo, Barrett wykonała tę piosenkę, którą osobiście uważała za dobry utwór. I tak „Belfast” okazał się równie popularnym hitem dla Boney M., jak wcześniej dla Barrett. Zespół postanowił więc umieścić ten utwór na swoim albumie „Love For Sale”, wydanym w 1977 r.
Jaka była reakcja na mieszkającą w Niemczech Zachodnich grupę piosenkarzy z Karaibów, śpiewającą piosenkę o politycznych zawirowaniach, przemocy i podziałach religijnych w mieście, którego żadne z nich nigdy nie odwiedziło? Jak podaje serwis Irishcharts.ie, singiel wszedł na irlandzkie listy przebojów popowych 11 listopada 1977 r., a zajął pierwsze miejsce na liście już 26 listopada. Znalazł się również na pierwszych miejscach list w Szwajcarii i w Niemczech Zachodnich, a także dotarł do pierwszej dziesiątki hitów w wielu innych krajach europejskich.
W Wielkiej Brytanii singiel zajął ósme miejsce na liście singli pop, a Boney M. wykonała go w programie „Top of the Pops”, który był wówczas najlepiej ocenianym programem muzycznym w Wielkiej Brytanii.
Przy okazji grupa Boney M. umieściła też inne single na pierwszym miejscu w Irlandii, z utworami „Rivers of Babylon”, „Brown Girl in the Ring” w 1978 r., i kolejny z „Mary’s Boy Child”, który zadebiutował na pierwszym miejscu w listopadzie 1979 r.
Jak na ironię, w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie „Belfast” nigdy nie został wydany jako singiel ze względu na polityczny kontekst utworu i został zastąpiony przez „Daddy Cool” na wydanym tam albumie „Love For Sale”.
Radosław Kotowski
FOTO: Belfast single, niemiecka edycja singla, copyright 1977 Hansa Records, (fair use)
Redakcja portalu informuje:
Wszelkie prawa (w tym autora i wydawcy) zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów zabronione.