Płyta niosąca za sobą prawdę, o życiu i dorastaniu w blokach z wielkiej płyty
Kamil Węgiel jest polskim artystą, mieszkającym w Irlandii, raperem, twórcą tekstów do swojej pierwszej płyty (dwupłytowego albumu) pt. „12. Dzielnica Południe Podgórze”. Kamil tworzy pod pseudonimem DNC – określając siebie jako Don, człowiek wielkim sercu, ciężkiej dłoni i oryginalnych metodach działania.
„Jako dzieciak wychowywałem się w jednej z najgorszych dzielnic mojego miasta. Kształciłem się w oklepanej państwowej szkole, troszcząc się o dzieciaków z miejscowego gangu. Dbałem, o to, co było dla mnie ważne – czarne tenisówki znanej firmy, proste białe sznurowadła, budując charakter, nosiłem czarne, przeciwsłoneczne okulary, chroniące moje oczy przed intensywnym południowym słońcem. Płyta „12 Dzielnica Południe Podgórze” jest echem tamtych dni. (…) Ta płyta niesie za sobą prawdę o życiu i dorastaniu w blokach z wielkiej płyty”.
– Gdy tworzyłem płytę bliska była mi wataha. Społeczeństwo, dla którego nigdy wcześniej nie byłem interesujący czy rokujący jakakolwiek nadzieje na odpowiednie zakończenie. Nie do opisania przeszłość, teraz wyrażona na piśmie, ułożona i doprowadzona do skutku. (…) Wcielam się w każde jedno słowo, za które jestem również odpowiedzialny jako twórca – mówi DNC.
Teksty nawiązują do lat 90. XX wieku. Wracamy myślą, do tych obrazów, które wielu z nas może dobrze pamiętać: na ulicach szerzy się bezrobocie, widoczny wandalizm i dezorganizacja. „Nieobecność naszego rządu i zwykle ludzkie oburzenie. Awantury, przeciwstawianie się czemuś i komuś – wyścig szczurów. Szturm i głód, w wielu miejscach rządząca patologia wzbiera na wartości. Obawa przed jutrem. (…) Byt na ulicy, główna arteria miasta, gdzie za wielkimi wystawami sklepowymi znajduje się cały lepszy świat, po którą pozostaje ci wyciągnąć rękę. (…) Widok parkujących zachodnich samochodów w dzielnicy, w której bezrobocie sięga 4,7 proc. (…) Tylko bogaci ludzie są szanowani, rozchwytywani i inteligentni. Biedni ludzie są źli i niewykształceni, często tez głodni i nieubrani. Co znowu? – Rap, jakiego do dziś dnia nie słyszały ani bloki, ani tez ulice wewnątrz XII dzielnicy i dalej”.
„Opuszczam to miejsce, dziś w nocy. Czarna torba, która wkładam na tylne siedzenie do samochodu, który czekał na mnie w ukryciu. Patrzę na ciebie, bracie podobnych do wielu ludzi DNC, nawlekam sznurówki, po ciężkiej i długiej nocy. Od początku stawiam na swoim. Słyszę, to będąc już poza 12. Dzielnicą Południe Podgórze…”
Rap: DNC; muzyka, prod: BRUNX BEATS; Mix/Master:BRUNX STUDIO; okładka: BERKOWSKA.PL
NG, materiały prasowe
Redakcja portalu informuje:
Wszelkie prawa (w tym autora i wydawcy) zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów zabronione.